Beste Erna, wat ontzettend fijn dat je meedoet en met de Kikker in gesprek wil gaan. In een opzet als deze is het gebruikelijk dat de gast wordt aangekondigd. Dit kun je zelf natuurlijk het beste doen. Zou je jezelf willen introduceren: wie is Erna van der Haar?
Voor degene die het nog niet weten: wat is jouw rol binnen de vereniging?
Mijn rol is die van Penningmeester. Dat doe ik sinds begin 2017.
Je bent inmiddels een echte Amstelveense, maar van origine kom je niet uit deze regio. Zou je ons mee kunnen nemen in jouw jeugd?
Dat klopt ik woon sinds 1996 in Amstelveen en ben inmiddels aardig ingeburgerd. Geboren en getogen ben ik in Drenthe. Het was heerlijk om daar op te groeien. We woonden op een verbouwde boerderij en genoten van alle vrijheid en de natuur. We gingen naar een dorpsschool waarbij we met slechts vier meisjes in de klas wel moesten voetballen met de jongens. Hier is de liefde voor het spel begonnen.
Bij een club spelen ging pas toen ik 15 werd. Meisjesvoetbal was er nog niet maar je ging direct bij de Vrouwen spelen. We speelden bij sv Pesse de club in de buurt. Toen het vrouwenvoetbal daar stopte ben ik naar vv Hoogeveen gegaan waar we interregionaal gingen spelen. Ik herinner me nog goed dat we kampioen werden en op een platte kar door het dorp gingen met de locale muziekband erachteraan. Elke speelster kreeg van onze sponsor, een juwelier, een prachtig horloge cadeau en we stonden met foto’s in de lokale krant. We hebben vrouwenvoetbal toch aardig op de kaart gezet.
En hoe ben je uiteindelijk in Amstelveen beland?
In Amstelveen ben ik beland door mijn partner die er studeerde en woonde. Toen we ervoor kozen om te gaan samenwonen hebben we gekeken wie de leukste baan had. Voor mij was het wel duidelijk dat ik wat anders wilde en heb mijn baan opgezegd om hier te gaan wonen en werken. Dit bevalt ons prima.
De meeste mensen zullen je (her)kennen of hebben ooit van jou gehoord. Je bent zoals je net aangaf al zes jaar penningmeester van de vereniging en dat doe je met verve. Mensen weten – in grote lijnen – wat je doet binnen de vereniging, maar niet wat je doet wanneer je thuis de deur uitstapt. Wat kun je allemaal vertellen over wat jou bezighoudt in je dagelijkse leven?
In het dagelijkse leven heb ik een fulltime baan als private banker. Daarbij adviseer ik vermogende relaties over hun totale financiële situatie. Hierbij kom ik in contact met veel verschillende mensen. Het leukste vind ik te zien wat de passie is van mensen en wat ze drijft om te doen wat ze doen.
Je speelt zelf ook al van jongs af aan voetbal en momenteel doe je dit in de zaal. Daarnaast ben je vervend hardloper en pak je het liefste de fiets richting de club. Wat doe je graag als je vrije tijd hebt?
Ha ha leuke vraag. Vrije tijd heb ik niet heel veel maar als je in het dagelijks leven doet wat je leuk vindt gaat dat best goed. Sporten is mijn grootste hobby. Voetbal is mijn passie. Speel het inmiddels bijna 38 jaar in clubverband. Voetbal kijken bij mijn zoon vind ik ook erg leuk en ik probeer dan ook geen wedstrijd te missen. Daarnaast loop ik met mijn vriendinnen elke zondag een kilometer of 10 en kletsen we gezellig bij en in de vakanties lees ik graag een goed boek.
Je loopt inmiddels al enkele jaren hier rond, eerst als ouder en nu ook als bestuurslid. Je hebt veel ontwikkelingen meegemaakt. Wat is in die tijd jouw mooiste herinnering bij de vereniging?
Om van één mooie herinnering te spreken is lastig. Het is mooi om te zien hoe we als bestuur en vereniging groeien. Stap voor stap pakken we samen zaken op en verbeteren we dingen die anders moeten. Het maakt me trots als ik zie dat dat lukt en we mensen meekrijgen. Daarnaast de waardering voor onze vrijwilligers. Het is geweldig dat we de laatste jaren hebben kunnen bijdragen in de aanvragen voor Koninklijke onderscheidingen en het verkrijgen van erepenningen van de KNVB voor een aantal van onze vrijwilligers. Mensen die zich langjarig belangeloos inzetten om al onze leden te kunnen laten voetballen verdienen dit.
Wat vind je het leukste aan het besturen van onze vereniging?
Het leukste aan het besturen van de vereniging is dat je samen doelen maakt en deze probeert te bereiken. Soms met heel kleine stapjes. Het is wezenlijk anders dan je werk omdat je met allemaal vrijwilligers te maken hebt. Dit maakt het soms lastiger maar geeft ook extra voldoening als je ziet wat we samen allemaal voor elkaar krijgen. Als je ziet hoe het 75-jarig jubileum is neergezet dan kunnen we trots zijn op ons groen witte cluppie!
Als de Kikker nu met een microfoon bij mensen zou langsgaan op een zaterdag langs de lijn, thuis bij jouw gezin of op jouw werk. Hoe hoop jij dat anderen jou zouden omschrijven?
Als iemand die betrokken en menselijk is en verbinding maakt met respect en oog voor de mensen waarmee ik samenwerk zonder het resultaat uit het oog te verliezen en als teamplayer en iemand waarop je kunt vertrouwen.
Bij wie zou de Kikker nog echt eens moeten langsgaan? En wat zou je van diegene willen weten?
De Kikker zou echt eens bij Frans Vogel langs moeten gaan. Frans is denk ik niet bekend bij de meeste van onze leden maar wel al jarenlang actief achter de schermen. Van hem zou ik wel eens willen weten hoe hij bij de club terecht is gekomen en wat hij allemaal gedaan heeft en waar hij het meest plezier aan beleeft. Ik zou hem graag eens in de spotlights zetten.